Edward Arlington Robinson, Świat

Jedni są braćmi całej ogromnej ludzkości,

I nie zważają wcale na własny majątek;

Inni ze smutku albo z pogardy dla siebie

Są ślepi z nienawiści do innych żyjących.

Dla jednych przez dzień wciąż się rozlega muzyka

Jak dźwięk rajskiego fletu, bo tak są weseli,

A obok niego stale brzmią piekielne pieśni

Przekleństw i krzyków ludzi, którzy oszaleli.

Jedni mówią, że Schemat łączy się z miłością,

Inni mówią, że lepszy byłby znowu chaos;

Tak już jest, że znaczeniem i miarą wszystkiego

Są dla nas nieuchronnie nasz umysł i ciało.

(Tłum. Wiktor Jarosław Darasz, 2018)